R4Fun week 44.
Run & Walk.
Het lijkt wel of deze periode tijden nog sneller gaan. Misschien komt het wel omdat we zo graag terug willen naar normaal! Mela deelde dit veelzeggende tegeltje.Laten we vooral positief blijven! We zijn angstig, kriebelhoest, zere keel in combinatie met gevoelige contacten. Mantelzorgen, werkzaam op een IC alle reden om te testen. En ik deel de zucht van verlichting als de uitslag negatief is. In de loopgroep zijn tot nu toe testen negatief. Mantelzorgers en verpleegkundigen heel veel sterkte. En we kunnen dat nog meer versterken door de de stringente regels te respecteren. Houd afstand, was je handen blijf kritisch! Het doet mij deugd dat besmettingen afnemen en laten we hopen op ontspannen feestdagen.Blijf lekker in beweging, wandelen, fietsen, hardlopen verhoogd je weerstand de run op vitamine D is dan niet nodig!En de VanDrielRunners zijn lekker actief.
Gezamenlijke trainingen zijn nog niet mogelijk. In kleine groepjes worden trainingen afgewerkt. Donderdag stonden Gerard Corrie en ondergetekende in de startblokken maar vanwege de flinke regen besloten we de training voorbij te laten gaan. Zaterdag maakte ik met Ruud een fikse wandeling in en om Dordrecht. En dan rij ik richtingen Benthuizen om te carpoolen zie ik om voor achter Karin in een flits voorbij gaan. Klasse zo vroeg uit de veren, wel een mooi rondje. Zie hier de impressie van onze wandeling.
Deze week had ik gevraagd: maak met je groepje een foto van een brug. Leuke opnamens zijn toegestuurd.
Peroonlijke Noot:
Ik schat dat ik mijn lijf zo'n beetje 40 jaar heb geteisterd met tal van sport activiteiten waaronder voornamelijk wielrennen en wedstrijdatletiek. En het lichaam protesteert wel eens, vooral de knieën laten het wel eens afweten. En wat zeg ik dan tegen mijn lopers? Doseren! Ik heb het wandelen ontdekt, minder zwaar belastend en een mooie afwisseling. Ik gooi de hardloophanddoek vooralsnog niet in de ring, beetje minder kilometers en minder snel.
Vorige week even schrik, koortsig, keelgekriebel. Ik verkeer tussen vele mensen en dat gaf de doorslag om mij te onderwerpen aan een coronatest. En ik moet ervaren 48 uur wachten op de uitslag is best spannend. Maar ik heb het al gedeeld de uitslag is negatief. Maar de inbreuk van een licht griepje op het gestel is voelbaar.
Zaterdag een testwandelingtje gemaakt rond RA. Veen en Woubrugge. Ik had het plan opgevat gevulde koeken te scoren bij mijn vaste foerageplek het bakkertje in Woubrugge. Ik had een doorsteek bedacht via het pontje over het Paddegat niet wetende dat deze van oktober tot april in de weekende niet vaart. En daar sta je dan op het steiger, goede raad is duur, doorlopen via de Veen is een optie, maar ja, die gevulde koeken met een bakkie wilde ik scoren. Zie ik in de verte een speedbootje met vader en zoon, zwaaien en jawel, vriendelijk aangemeerd wat niet eens zo eenvoudig was. Overgezet, dank u wel, sta ik op het steiger van de pontjesbaas, gaat' ie uit z'n dak. Opzouten, wegwezen, maar ja hoe dan, zwemmen? Onder het hek doorgekropen op naar de bakker in Woubrugge. En...wat denk je, gevulde koeken op. Maar het amandelbroodje smaakte er niet minder om.
